The Art of Love

  “Pone metum: Bacchi, Cnosias, uxor eris.

  Munus habe caelum; caelo spectabere sidus;

  Saepe reges dubiam Cressa Corona ratem.”

  Dixit, et e curru, ne tigres illa timeret,

  560

  Desilit; inposito cessit harena pede:

  Implicitamque sinu (neque enim pugnare valebat)

  Abstulit; in facili est omnia posse deo.

  Pars “Hymenaee” canunt, pars clamant “Euhion, euhoe!”

  Sic coeunt sacro nupta deusque toro.

  [ENGLISH: So, when the…]

  565

  Ergo ubi contigerint positi tibi munera Bacchi,

  Atque erit in socii femina parte tori,

  Nycteliumque patrem nocturnaque sacra precare,

  Ne iubeant capiti vina nocere tuo.

  Hic tibi multa licet sermone latentia tecto

  570

  Dicere, quae dici sentiat illa sibi:

  Blanditiasque leves tenui perscribere vino,

  Ut dominam in mensa se legat illa tuam:

  Atque oculos oculis spectare fatentibus ignem:

  Saepe tacens vocem verbaque vultus habet.

  575

  Fac primus rapias illius tacta labellis

  Pocula, quaque bibet parte puella, bibas:

  Et quemcumque cibum digitis libaverit illa,

  Tu pete, dumque petis, sit tibi tacta manus.

  Sint etiam tua vota, viro placuisse puellae:

  580

  Utilior vobis factus amicus erit.

  Huic, si sorte bibes, sortem concede priorem:

  Huic detur capiti missa corona tuo.

  Sive erit inferior, seu par, prior omnia sumat:

  Nec dubites illi verba secunda loqui.

  585

  Tuta frequensque via est, per amici fallere nomen:

  Tuta frequensque licet sit via, crimen habet.

  Inde procurator nimium quoque multa procurat,

  Et sibi mandatis plura videnda putat.

  Certa tibi a nobis dabitur mensura bibendi:

  590

  Officium praestent mensque pedesque suum.

  Iurgia praecipue vino stimulata caveto,

  Et nimium faciles ad fera bella manus.

  Occidit Eurytion stulte data vina bibendo;

  Aptior est dulci mensa merumque ioco.

  595

  Si vox est, canta: si mollia brachia, salta:

  Et quacumque potes dote placere, place.

  Ebrietas ut vera nocet, sic ficta iuvabit:

  Fac titubet blaeso subdola lingua sono,

  Ut, quicquid facias dicasve protervius aequo,

  600

  Credatur nimium causa fuisse merum.

  Et bene dic dominae, bene, cum quo dormiat illa;

  Sed, male sit, tacita mente precare, viro.

  At cum discedet mensa conviva remota,

  Ipsa tibi accessus turba locumque dabit.

  605

  Insere te turbae, leviterque admotus eunti

  Velle latus digitis, et pede tange pedem.

  Conloquii iam tempus adest; fuge rustice longe

  Hinc pudor; audentem Forsque Venusque iuvat.

  Non tua sub nostras veniat facundia leges:

  610

  Fac tantum cupias, sponte disertus eris.

  Est tibi agendus amans, imitandaque vulnera verbis;

  Haec tibi quaeratur qualibet arte fides.

  Nec credi labor est: sibi quaeque videtur amanda;

  Pessima sit, nulli non sua forma placet.

  615

  Saepe tamen vere coepit simulator amare,

  Saepe, quod incipiens finxerat esse, fuit.

  Quo magis, o, faciles imitantibus este, puellae:

  Fiet amor verus, qui modo falsus erat.

  Blanditiis animum furtim deprendere nunc sit,

  620

  Ut pendens liquida ripa subestur aqua.

  Nec faciem, nec te pigeat laudare capillos

  Et teretes digitos exiguumque pedem:

  Delectant etiam castas praeconia formae;

  Virginibus curae grataque forma sua est.

  625

  Nam cur in Phrygiis Iunonem et Pallada silvis

  Nunc quoque iudicium non tenuisse pudet?

  Laudatas ostendit avis Iunonia pinnas:

  Si tacitus spectes, illa recondit opes.

  Quadrupedes inter rapidi certamina cursus

  630

  Depexaeque iubae plausaque colla iuvant.

  [ENGLISH: Don’t be shy…]

  Nec timide promitte: trahunt promissa puellas;

  Pollicito testes quoslibet adde deos.

  Iuppiter ex alto periuria ridet amantum,

  Et iubet Aeolios inrita ferre notos.

  635

  Per Styga Iunoni falsum iurare solebat

  Iuppiter; exemplo nunc favet ipse suo.

  Expedit esse deos, et, ut expedit, esse putemus;

  Dentur in antiquos tura merumque focos;

  Nec secura quies illos similisque sopori

  640

  Detinet; innocue vivite: numen adest;

  Reddite depositum; pietas sua foedera servet:

  Fraus absit; vacuas caedis habete manus.

  Ludite, si sapitis, solas impune puellas:

  Hac minus est una fraude tuenda fides.

  645

  Fallite fallentes: ex magna parte profanum

  Sunt genus: in laqueos quos posuere, cadant.

  Dicitur Aegyptos caruisse iuvantibus arva

  Imbribus, atque annos sicca fuisse novem,

  Cum Thrasius Busirin adit, monstratque piari

  650

  Hospitis adfuso sanguine posse Iovem.

  Illi Busiris “fies Iovis hostia primus,”

  Inquit “et Aegypto tu dabis hospes aquam.”

  Et Phalaris tauro violenti membra Perilli

  Torruit: infelix inbuit auctor opus.

  655

  Iustus uterque fuit: neque enim lex aequior ulla est,

  Quam necis artifices arte perire sua.

  Ergo ut periuras merito periuria fallant,

  Exemplo doleat femina laesa suo.

  Et lacrimae prosunt: lacrimis adamanta movebis:

  660

  Fac madidas videat, si potes, illa genas.

  Si lacrimae (neque enim veniunt in tempore semper)

  Deficient, uda lumina tange manu.

  Quis sapiens blandis non misceat oscula verbis?

  Illa licet non det, non data sume tamen.

  665

  Pugnabit primo fortassis, et “improbe” dicet:

  Pugnando vinci se tamen illa volet.

  Tantum ne noceant teneris male rapta labellis,

  Neve queri possit dura fuisse, cave.

  Oscula qui sumpsit, si non et cetera sumet,

  670

  Haec quoque, quae data sunt, perdere dignus erit.

  Quantum defuerat pleno post oscula voto?

  Ei mihi, rusticitas, non pudor ille fuit.

  Vim licet appelles: grata est vis ista puellis:

  Quod iuvat, invitae saepe dedisse volunt.

  675

  Quaecumque est veneris subita violata rapina,

  Gaudet, et inprobitas muneris instar habet.

  At quae cum posset cogi, non tacta recessit,

  Ut simulet vultu gaudia, tristis erit.

  Vim passa est Phoebe: vis est allata sorori;

  680

  Et gratus raptae raptor uterque fuit.

  Fabula nota quidem, sed non indigna referri,

  Scyrias Haemonio iuncta puella viro.

  Iam dea laudatae dederat mala praemia formae

  Colle sub Idaeo vincere digna duas:

  685

  Iam nurus ad Priamum diverso venerat orbe,

  Graiaque in Iliacis moenibus uxor erat:

  Iurabant omnes in laesi verba mariti:

  Nam dolor unius publica causa fuit.

  Turpe, nisi hoc matris precibus tribuisset, Achilles

  690

  Veste virum longa
dissimulatus erat.

  Quid facis, Aeacide? non sunt tua munera lanae;

  Tu titulos alia Palladis arte petas.

  Quid tibi cum calathis? clipeo manus apta ferendo est:

  Pensa quid in dextra, qua cadet Hector, habes?

  695

  Reïce succinctos operoso stamine fusos!

  Quassanda est ista Pelias hasta manu.

  Forte erat in thalamo virgo regalis eodem;

  Haec illum stupro comperit esse virum.

  Viribus illa quidem victa est, ita credere oportet:

  700

  Sed voluit vinci viribus illa tamen.

  Saepe “mane!” dixit, cum iam properaret Achilles;

  Fortia nam posita sumpserat arma colo.

  Vis ubi nunc illa est? Quid blanda voce moraris

  Auctorem stupri, Deïdamia, tui?

  705

  Scilicet ut pudor est quaedam coepisse priorem,

  Sic alio gratum est incipiente pati.

  A! nimia est iuveni propriae fiducia formae,

  Expectat siquis, dum prior illa roget.

  Vir prior accedat, vir verba precantia dicat:

  710

  Excipiet blandas comiter illa preces.

  Ut potiare, roga: tantum cupit illa rogari;

  Da causam voti principiumque tui.

  Iuppiter ad veteres supplex heroïdas ibat:

  Corrupit magnum nulla puella Iovem.

  715

  Si tamen a precibus tumidos accedere fastus

  Senseris, incepto parce referque pedem.

  Quod refugit, multae cupiunt: odere quod instat;

  Lenius instando taedia tolle tui.

  Nec semper veneris spes est profitenda roganti:

  720

  Intret amicitiae nomine tectus amor.

  Hoc aditu vidi tetricae data verba puellae:

  Qui fuerat cultor, factus amator erat.

  [ENGLISH: A pale skin…]

  Candidus in nauta turpis color, aequoris unda

  Debet et a radiis sideris esse niger:

  725

  Turpis et agricolae, qui vomere semper adunco

  Et gravibus rastris sub Iove versat humum.

  Et tibi, Palladiae petitur cui fama coronae,

  Candida si fuerint corpora, turpis eris.

  Palleat omnis amans: hic est color aptus amanti;

  730

  Hoc decet, hoc stulti non valuisse putant.

  Pallidus in Side silvis errabat Orion,

  Pallidus in lenta naïde Daphnis erat.

  Arguat et macies animum: nec turpe putaris

  Palliolum nitidis inposuisse comis.

  735

  Attenuant iuvenum vigilatae corpora noctes

  Curaque et in magno qui fit amore dolor.

  Ut voto potiare tuo, miserabilis esto,

  Ut qui te videat, dicere possit “amas.”

  Conquerar, an moneam mixtum fas omne nefasque?

  740

  Nomen amicitia est, nomen inane fides.

  Ei mihi, non tutum est, quod ames, laudare sodali;

  Cum tibi laudanti credidit, ipse subit.

  At non Actorides lectum temeravit Achillis:

  Quantum ad Pirithoum, Phaedra pudica fuit.

  745

  Hermionam Pylades quo Pallada Phoebus, amabat,

  Quodque tibi geminus, Tyndari, Castor, erat.

  Siquis idem sperat, laturas poma myricas

  Speret, et e medio flumine mella petat.

  Nil nisi turpe iuvat: curae sua cuique voluptas:

  750

  Haec quoque ab alterius grata dolore venit.

  Heu facinus! non est hostis metuendus amanti;

  Quos credis fidos, effuge, tutus eris.

  Cognatum fratremque cave carumque sodalem:

  Praebebit veros haec tibi turba metus.

  [ENGLISH: I was about…]

  755

  Finiturus eram, sed sunt diversa puellis

  Pectora: mille animos excipe mille modis.

  Nec tellus eadem parit omnia; vitibus illa

  Convenit, haec oleis; hac bene farra virent.

  Pectoribus mores tot sunt, quot in ore figurae;

  760

  Qui sapit, innumeris moribus aptus erit,

  Utque leves Proteus modo se tenuabit in undas,

  Nunc leo, nunc arbor, nunc erit hirtus aper.

  Hi iaculo pisces, illi capiuntur ab hamis:

  Hos cava contento retia fune trahunt.

  765

  Nec tibi conveniet cunctos modus unus ad annos:

  Longius insidias cerva videbit anus.

  Si doctus videare rudi, petulansve pudenti,

  Diffidet miserae protinus illa sibi.

  Inde fit, ut quae se timuit committere honesto,

  770

  Vilis ad amplexus inferioris eat.

  [ENGLISH: This part of…]

  Pars superat coepti, pars est exhausta laboris.

  Hic teneat nostras ancora iacta rates.

  LIBER SECUNDUS

  [ENGLISH: Shout “Hurrah!,”…]

  Dicite “io Paean!” et “io” bis dicite “Paean!”

  Decidit in casses praeda petita meos;

  Laetus amans donat viridi mea carmina palma,

  Praelata Ascraeo Maeonioque seni.

  5

  Talis ab armiferis Priameïus hospes Amyclis

  Candida cum rapta coniuge vela dedit;

  Talis erat qui te curru victore ferebat,

  Vecta peregrinis Hippodamia rotis.

  Quid properas, iuvenis? mediis tua pinus in undis

  10

  Navigat, et longe quem peto portus abest.

  Non satis est venisse tibi me vate puellam:

  Arte mea capta est, arte tenenda mea est.

  Nec minor est virtus, quam quaerere, parta tueri:

  Casus inest illic; hoc erit artis opus.

  15

  Nunc mihi, siquando, puer et Cytherea, favete,

  Nunc Erato, nam tu nomen amoris habes.

  Magna paro, quas possit Amor remanere per artes,

  Dicere, tam vasto pervagus orbe puer.

  Et levis est, et habet geminas, quibus avolet, alas:

  20

  Difficile est illis inposuisse modum.

  [ENGLISH: Minos confined Daedalus…]

  Hospitis effugio praestruxerat omnia Minos:

  Audacem pinnis repperit ille viam.

  Daedalus ut clausit conceptum crimine matris

  Semibovemque virum semivirumque bovem,

  25

  “Sit modus exilio,” dixit “iustissime Minos:

  Accipiat cineres terra paterna meos.

  Et quoniam in patria, fatis agitatus iniquis,

  Vivere non potui, da mihi posse mori.

  Da reditum puero, senis est si gratia vilis:

  30

  Si non vis puero parcere, parce seni.”

  Dixerat haec; sed et haec et multo plura licebat

  Dicere: regressus non dabat ille viro.

  Quod simul ut sensit, “nunc, nunc, o Daedale,” dixit:

  “Materiam, qua sis ingeniosus, habes.

  35

  Possidet et terras et possidet aequora Minos:

  Nec tellus nostrae nec patet unda fugae.

  Restat iter caeli: caelo temptabimus ire.

  Da veniam coepto, Iuppiter alte, meo:

  Non ego sidereas adfecto tangere sedes:

  40

  Qua fugiam dominum, nulla, nisi ista, via est.

  Per Styga detur iter, Stygias transnabimus undas;

  Sunt mihi naturae iura novanda meae.”

  Ingenium mala saepe movent: quis crederet umquam

  Aërias hominem carpere posse vias?

  45

  Remigium volucrum disponit in ordine pinnas,

  Et leve per lini vincula nectit opus,

  Imaque pars ceris adstringitur igne solutis,

  Finitusque novae iam labor artis erat.

  Tractabat ceramque puer pinnasque renidens,

  50

&
nbsp; Nescius haec umeris arma parata suis.

  Cui pater “his” inquit “patria est adeunda carinis,

  Hac nobis Minos effugiendus ope.

  Aëra non potuit Minos, alia omnia clausit;

  Quem licet, inventis aëra rumpe meis.

  55

  Sed tibi non virgo Tegeaea comesque Bootae

  Ensiger Orion aspiciendus erit:

  Me pinnis sectare datis; ego praevius ibo:

  Sit tua cura sequi; me duce tutus eris.

  Nam sive aetherias vicino sole per auras

  60

  Ibimus, impatiens cera caloris erit:

  Sive humiles propiore freto iactabimus alas,

  Mobilis aequoreis pinna madescet aquis.

  Inter utrumque vola; ventos quoque, nate, timeto,

  Quaque ferent aurae, vela secunda dato.”

  65

  Dum monet, aptat opus puero, monstratque moveri,

  Erudit infirmas ut sua mater aves.

  Inde sibi factas umeris accommodat alas,

  Perque novum timide corpora librat iter.

  Iamque volaturus parvo dedit oscula nato,

  70

  Nec patriae lacrimas continuere genae.

  Monte minor collis, campis erat altior aequis:

  Hinc data sunt miserae corpora bina fugae.

  Et movet ipse suas, et nati respicit alas

  Daedalus, et cursus sustinet usque suos.

  75

  Iamque novum delectat iter, positoque timore

  Icarus audaci fortius arte volat.

  Hos aliquis, tremula dum captat arundine pisces,

  Vidit, et inceptum dextra reliquit opus.

  Iam Samos a laeva (fuerant Naxosque relictae

  80

  Et Paros et Clario Delos amata deo)

  Dextra Lebinthos erat silvisque umbrosa Calymne

  Cinctaque piscosis Astypalaea vadis,

  Cum puer, incautis nimium temerarius annis,

  Altius egit iter, deseruitque patrem.

  85

  Vincla labant, et cera deo propiore liquescit,

  Nec tenues ventos brachia mota tenent.

  Territus a summo despexit in aequora caelo:

  Nox oculis pavido venit oborta metu.

  Tabuerant cerae: nudos quatit ille lacertos,

  90

  Et trepidat nec, quo sustineatur, habet.

  Decidit, atque cadens “pater, o pater, auferor!” inquit,

  Clauserunt virides ora loquentis aquae.

  At pater infelix, nec iam pater, “Icare!” clamat,

  “Icare,” clamat “ubi es, quoque sub axe volas?”

  95

  “Icare” clamabat, pinnas aspexit in undis.

  Ossa tegit tellus: aequora nomen habent.

  [ENGLISH: Minos failed to…]

  Non potuit Minos hominis conpescere pinnas;

  Ipse deum volucrem detinuisse paro.

  Fallitur, Haemonias siquis decurrit ad artes,

  100

  Datque quod a teneri fronte revellit equi.